Biochemistry - Reisverslag uit Kotu, Gambia van Kyra Franck - WaarBenJij.nu Biochemistry - Reisverslag uit Kotu, Gambia van Kyra Franck - WaarBenJij.nu

Biochemistry

Door: Kyra

Blijf op de hoogte en volg Kyra

13 Februari 2010 | Gambia, Kotu

Eigenlijk heb ik niet zo veel te vertellen over biochemistry, maar omdat de vorige blogs ook over de labs gingen, moet de titel maar zo.
De grote machine waar heel het Biochemistry lab om draait, is al een tijd kapot. En nou hebben ze een andere, maar daar hebben ze teststrips voor nodig en die raken nu op. Dus we konden welgeteld zes tests uitvoeren, en aan het eind van de week nog 5.

Ik ga veel liever vertellen over afgelopen zondag, die ik een keer niet op het strand heb doorgebracht, of de smsjes met Ebrima, of mijn nachtje in de rimboe waar ik net van terug ben.

Laten we maar een chronologische volgorde aanhouden, hoewel ik over afgelopen zondat vooral kan vertellen als ik er foto's bij kan laten zien (en het usb-stickje is... ikweetnietwaar). Maar goed. Ik ben met Ank en Wim naar een Nederlandse vriend van hen geweest, Tom (of Ton?), die de helft van het jaar ergens in een van de vele rimboes van Gambia een soort kluizenaarsleven leidt. Maar wat een prachtig stuk grond, wat een rust, wat een natuur, wat heerlijk! We hebben daar heerlijk gezeten en zijn toen naar Daranka, Mariamakunda (waar ik al eerder geweest ben, met het schooltje, ze hebben een nieuwe put gesponsord en wilden die graag even showen) en Banaka geweest. Er moeten echt foto's komen.

Toen. Aangezien mijn week bij Biochemistry aardig rustig was, heb ik wat heen en weer gehuppeld tussen het Microbiology- en Haematology lab. En aangezien Ebrima (nog geen foto's van spierbundels kunnen maken, sorry Piek) bij microbiology werkt, was ik daar veel te vinden. Een korte greep uit de vele smsjes na werktijd:

(ik sms (twee weken geleden, zaterdag) ik ga morgen naar het strand, zoals elke zondag)
hij: Lol, you wanna turn into a fish?
ik: yeah, always wanted to be one
(de volgende dag, op het strand)
ik: i turned into a fish now, too bad for you
hij: fishes dont text
ik:Lol, ok, ur prob right
hij: yeah, m glad u haven't turned into a fish yet. If u do i'll become a fisherman n fish u out

(later, ik sms ik ben vrij nu)
hij: free like a bird of a fish? Lol

Serieus, is hij grappig of is hij grappig. Misschien ligt het aan mij maar ik lag echt in een deuk. Niet dat ik denk dat hij echt potentieel date-materiaal is, toch niet, want hij vindt zichzelf zo leuk dat er geen plek meer is voor iemand anders, maar toch.

En nu! Gister, na MRC (om 12 uur, want friday=halfday) ben ik met Marie naar Kendingsabel geweest, waar het ligt ik heb geen idee maar het is een heel eind in een hobbelbusje over hobbelweggetjes. Ik ben er al eerder geweest, dus dat van hobbelweggetjes wist ik. Van geen stromend water, elektriciteit en fatsoenlijke wc had ik kunnen weten maar wist ik niet. Gelukkig had Tiny me een wc-rol meegegeven. En een handdoek. Ook hier moet ik eigenlijk foto's bij laten zien, want het is bijna niet te beschrijven hoe het er in zo'n dorpje uitziet.

Weetje, aan de ene kant zeggen wij, ze hebben daar helemaal niks. Maar ergens denk ik... ze hebben daar alles. Alles wat ze nodig hebben, alles wat ze willen en nog veel veel. Mensen zijn zo vriendelijk, zo rustig en stralen zoveel geluk uit, dat zie je in de grote steden niet. Marie verblijft door de weeks bij familie in Kotu, vlak bij mij, omdat ze naar MRC gaat, en daar heeft ze 'alles': stromend water, elektriciteit, een wc, een tv, radio, stoelen met leren bekleding. In Kendinsabel hebben we dat niet, 's avonds is het donker op licht van kaarsen na, een wc is een gat in de grond met wat palmbladen ter afscheiding, we zitten op houten krukjes, matjes of de grond. Overal zand, ik vond zelfs zand in m'n bh (vraag me niet hoe het daar terecht komt). Maar toch zegt ze dat ze zo veel gelukkiger is als ze in haar village is, en ik kan het me nog goed voorstellen ook.

Er is zo veel te vertellen...! Ik kreeg vlak nadat ik aankwam een kip, wat een teken van respect is, die we dezelfde avond hebben opgegeten. (Even tussendoor, toen Marie de kip klaarmaakte viel het me weer op, Gambianen wassen hun vlees voordat ze het koken. Met zeep. Dezelfde zeep die ze gebruiken voor douchen, haren wassen, kleding wassen, afwassen en dus ook voor kipwassen).
Geslapen heb ik bijna niet, we hadden wel een bed (luxe!) maar geen warme deken en het was koud 's nachts (ja, in Afrika kan het ook koud zijn!). En doordat de muren niet hoog zijn, hoor je alles wat je huisgenoten doen (dus ook hun behoefte in de nacht-emmer). 's Ochtends om 8 uur zijn we naar Tanje geweest, naar de vismarkt aan zee om vis te kopen. Wat een gigantische hoeveelheid vis! Foto's! Toen eigenlijk de hele dag in de keuken (een hutje met drie stenen, kookpot en houtvuur) gestaan, gegeten en toen was het alweer tijd om naar huis te gaan. Dat viel trouwens op, de vrouwen zijn de hele dag bezig met eten kopen, eten klaarmaken, schoonmaken of eten. En op het heetst van de dag zitten ze onder de boom, te kletsen. Wat een leven.

Nou zou ik niet altijd zo willen leven hoor, ik ben te veel gesteld op onze 'luxe'. Toen ik vanmiddag thuis kwam ben ik ook gelijk naar de 'gewone' wc gegaan en ik ga zo lekker een fijne, 'gewone' douche nemen. Maar er is heel veel te zeggen voor een leven zo back to basics.

En nu hou ik op want anders maak ik de fout die vele bloggers maken, he Durk? ;) Het is al veel te lang zie ik...


Liefs

  • 13 Februari 2010 - 19:03

    Kyra:

    sorry voor het lange verhaal mensen, zelfs ik vind het te lang om nog een keer over te lezen... succes en hulde aan de dappere doorzetters

  • 13 Februari 2010 - 19:18

    Jvdwoudeleen:

    Hi Kyrtje. wat ben ik blij dat je, toen je thuis kwam je eigen douce en w.c. kon waarderen, ik denk straks blijft ze daar nog aan zo iemand hangen en wil niet meer terug.....maar ik vind het fijn dat je het zo goed naar de zin hebt, en en ander leven ook kan waarderen. toen we hier pas in CR. waren: geen kerstboomverlichting, geen versielsels, kaarsjes en kaarsenhouders meegenomen uit Ned. versiersels zelf gemaakt van vilt, kerstboom uit eigen tuin, wat waren we gelukkig. en nu is er alles en zijn we gelukkiger? doeiii, liefs, Oma

  • 13 Februari 2010 - 19:20

    Durk:

    Leuk verhaal! :D en als er zoveel in een tussentijd gebeurd is het ook onvermijdelijk toch ;):P

    We kunnen best een usb-stickje vanuit Nederland toesturen hoor ;)want volgens mij wil je Gambia-stick niks meer van je weten :P;)
    Liefs!
    Durk

  • 14 Februari 2010 - 12:28

    Pappa:

    Prachtig verhaal, meid, ook niet te lang. Vertellen over 'de binnenkant' vereist nou eenmaal meer taal dan een praatje over het weer. Ga vooral zo door !

    Kusje

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Gambia, Kotu

Vrijwilligerswerk in Gambia

Recente Reisverslagen:

24 April 2010

Home sweet home

22 April 2010

De laatste dag

15 April 2010

Happy birthday to me

07 April 2010

Pasen in de rimboe

29 Maart 2010

Aftellen
Kyra

Actief sinds 05 Sept. 2009
Verslag gelezen: 167
Totaal aantal bezoekers 74440

Voorgaande reizen:

12 December 2016 - 19 Maart 2017

Zuid-Afrika

12 Mei 2014 - 20 Juni 2014

Trans-Mongolië Tour

01 Juli 2012 - 28 Juli 2012

Spaans cursus in Santander

16 Juli 2011 - 13 Augustus 2011

ISU Fulda

13 Augustus 2010 - 30 Augustus 2010

Change a life in Vietnam

25 April 2010 - 10 Mei 2010

Vakantie op Curacao

20 November 2009 - 23 April 2010

Vrijwilligerswerk in Gambia

Landen bezocht: