Toubob
Door: Kyra
Blijf op de hoogte en volg Kyra
23 November 2009 | Gambia, Kotu
Hallloo allemaal!
Het eerste berichtje uit Gambia! First of all: bedankt allemaal voor de lieve, bemodigende en enthousiaste berichtjes/krabbels/mails/enz. Heel erg lief! Ik kan ze niet allemaal beantwoorden maar ik vind het super om ze allemaal te lezen!
Vrijdagavond om 6 uur lokale tijd (het is hier 1 (!) uur vroeger) zijn Tiny en ik aangekomen op Banjul Airport en opgehaald door Syrfo en Jalang (zijn dochter van 16). Wat een hitte! Het was al donker maar ongelovelijk, het was erg warm. Gelijk maar naar de compound (hun huis+ruimte er omheen, afgeschermd door een grote muur) gegaan en heb m'n kamertje aangewezen gekregen en wat spulletjes uitgepakt. Daarna kennis gemaakt met Basa, een neefje van van Syrfo die bij hun in huis woont. Na de eerste dingen een beetje ingericht te hebben, gegeten (een gigantische kip! met rijst) en daarna eigenlijk maar gelijk op bed.
Mensen eten hier heel anders dan in Nederlands, we ontbijten rond een uur of 10, 11, de (warme) lunch is ergens eind van de middag (soms 3 uur, soms 5 of 6 uur) en avondeten rond een uur of 8 of soms 9 of soms nog later.
Zaterdag zijn we eigenlijk vooral bezig geweest met uitpakken en relaxen, echt een onthaastdagje. Het is hier heerlijk weer en we hebben lekker buiten gezeten, gelezen, gegeten, gelezen en gezeten. Zwaar hoor! ;)
Zondag was ook al heel zwaar, de hele dag op het stand. Pff... bijna niet vol te houden! Hehe, nee, echt heerlijk, een wit zandstrand met blauwe zee, overal verkopers die een praatje met je maken. Ze willen allemaal je vriend zijn en stellen allemaal dezelfde vragen, ergens wel grappig maar op een gegeven moment vervelend. Tiny kent er een heleboel dus dat is wel leuk. Mam: ik heb al een cadeautje voor je, kon het niet laten, het is perfect! Een strandwandeling gemaakt en schelpjes gevonden, hoort er ook bij :)
Zondagavond het ik een nieuw woordje Mandinka geleerd. De Mandinka's zijn een stam hier en Mandinka is de taal die de lokale bevolking onderling spreekt. (Ja, of Wolof of of of, maar meestal Mandinka). Iedereen die naar school is geweest, kan ook Engels. En dat zijn er gelukkig heel veel. Maar goed, zondagavond kwam een vriendinnetje van Jalang, Anna, en we gingen even naar de winkel en een stukje lopen. Anna was aan het bellen met een vriend en ze sprak Mandinka dus ik begreep er helemaal niks van. Echt, het is een onbegrijpelijke taal, totaal anders dan alles wat ik geleerd heb. Totdat ik iets dacht te herkennen. Ik lees een boek over Gambia, en daar komt het ook in voor en ik wist nog niet precies wat het betekende maar nu wel. Toubob. Blanke. Dus Anna was doodleuk aan het uitleggen: 'ik loop nu naast een blank meisje, kom haar ontmoeten!' (wat natuurlijk ook gebeurde). Ik was best trots dat ik dat op m'n tweede dag al had uitgevogeld :)
En nou dacht ik ok, toubob, ik ben een toubob. Prima. Maar vandaag was ik met Basa naar de markt om m'n mobiele telefoon te unlocken en een simkaart te kopen (ik sms naar Nederland voor 3 dalasi, dat is nog geen 10 cent. muaha), en we liepen terug voor een bustaxi (5 dalasi, ongeveer 15 cent) door een buitenwijk, een redelijk arme buitenwijk. Er waren kinderen aan het spelen en overal waar we langskwamen riepen ze 'toubob! toubob!' Ik werd gewoon echt nageschreeuwd, 'witte!'. En hoewel Anna me had uitgelegd dat toubob niet per se een belediging is, voelde het toch niet heel gemakkelijk.
Dus dat is een gedeelte van de cultuurshock, denk ik, en het feit dat alles, ALLES, hier langzaam gaat. Alles. Mensen lopen langzaam, ze eten langzaam, ze praten langzaam, volgens mij ademen ze zelfs langzaam ;) Opzich logisch dat je een stapje terug doet, het is warm, maar soms denk ik pff, jongens, even opschieten.
Voor de rest ben ik erg blij dat ik bij Tiny ben, want die kan me een heleboel uitleggen, ook in het Nederlands, ook omdat ze zelf ook een keer voor de eerste keer hier is geweest.
Ohja, en vandaag zijn we naar het MRC geweest, Medical Resourch Council, voor m'n vrijwilligerswerk want SOS kinderdorpen wordt helaas niks :( En MRC gaat kijken of ze een goede supervisor kunnen vinden en dan nemen ze nog contact op. Dus ja, dat komt wel goed.
Al met al, erg wennen maar oh wat heerlijk! Ik geniet van het weer en het land, de mensen zijn aardig en ik kan me voorstellen dat er mensen verliefd worden op Gambia :)
See you next time toubob!! ;)
Het eerste berichtje uit Gambia! First of all: bedankt allemaal voor de lieve, bemodigende en enthousiaste berichtjes/krabbels/mails/enz. Heel erg lief! Ik kan ze niet allemaal beantwoorden maar ik vind het super om ze allemaal te lezen!
Vrijdagavond om 6 uur lokale tijd (het is hier 1 (!) uur vroeger) zijn Tiny en ik aangekomen op Banjul Airport en opgehaald door Syrfo en Jalang (zijn dochter van 16). Wat een hitte! Het was al donker maar ongelovelijk, het was erg warm. Gelijk maar naar de compound (hun huis+ruimte er omheen, afgeschermd door een grote muur) gegaan en heb m'n kamertje aangewezen gekregen en wat spulletjes uitgepakt. Daarna kennis gemaakt met Basa, een neefje van van Syrfo die bij hun in huis woont. Na de eerste dingen een beetje ingericht te hebben, gegeten (een gigantische kip! met rijst) en daarna eigenlijk maar gelijk op bed.
Mensen eten hier heel anders dan in Nederlands, we ontbijten rond een uur of 10, 11, de (warme) lunch is ergens eind van de middag (soms 3 uur, soms 5 of 6 uur) en avondeten rond een uur of 8 of soms 9 of soms nog later.
Zaterdag zijn we eigenlijk vooral bezig geweest met uitpakken en relaxen, echt een onthaastdagje. Het is hier heerlijk weer en we hebben lekker buiten gezeten, gelezen, gegeten, gelezen en gezeten. Zwaar hoor! ;)
Zondag was ook al heel zwaar, de hele dag op het stand. Pff... bijna niet vol te houden! Hehe, nee, echt heerlijk, een wit zandstrand met blauwe zee, overal verkopers die een praatje met je maken. Ze willen allemaal je vriend zijn en stellen allemaal dezelfde vragen, ergens wel grappig maar op een gegeven moment vervelend. Tiny kent er een heleboel dus dat is wel leuk. Mam: ik heb al een cadeautje voor je, kon het niet laten, het is perfect! Een strandwandeling gemaakt en schelpjes gevonden, hoort er ook bij :)
Zondagavond het ik een nieuw woordje Mandinka geleerd. De Mandinka's zijn een stam hier en Mandinka is de taal die de lokale bevolking onderling spreekt. (Ja, of Wolof of of of, maar meestal Mandinka). Iedereen die naar school is geweest, kan ook Engels. En dat zijn er gelukkig heel veel. Maar goed, zondagavond kwam een vriendinnetje van Jalang, Anna, en we gingen even naar de winkel en een stukje lopen. Anna was aan het bellen met een vriend en ze sprak Mandinka dus ik begreep er helemaal niks van. Echt, het is een onbegrijpelijke taal, totaal anders dan alles wat ik geleerd heb. Totdat ik iets dacht te herkennen. Ik lees een boek over Gambia, en daar komt het ook in voor en ik wist nog niet precies wat het betekende maar nu wel. Toubob. Blanke. Dus Anna was doodleuk aan het uitleggen: 'ik loop nu naast een blank meisje, kom haar ontmoeten!' (wat natuurlijk ook gebeurde). Ik was best trots dat ik dat op m'n tweede dag al had uitgevogeld :)
En nou dacht ik ok, toubob, ik ben een toubob. Prima. Maar vandaag was ik met Basa naar de markt om m'n mobiele telefoon te unlocken en een simkaart te kopen (ik sms naar Nederland voor 3 dalasi, dat is nog geen 10 cent. muaha), en we liepen terug voor een bustaxi (5 dalasi, ongeveer 15 cent) door een buitenwijk, een redelijk arme buitenwijk. Er waren kinderen aan het spelen en overal waar we langskwamen riepen ze 'toubob! toubob!' Ik werd gewoon echt nageschreeuwd, 'witte!'. En hoewel Anna me had uitgelegd dat toubob niet per se een belediging is, voelde het toch niet heel gemakkelijk.
Dus dat is een gedeelte van de cultuurshock, denk ik, en het feit dat alles, ALLES, hier langzaam gaat. Alles. Mensen lopen langzaam, ze eten langzaam, ze praten langzaam, volgens mij ademen ze zelfs langzaam ;) Opzich logisch dat je een stapje terug doet, het is warm, maar soms denk ik pff, jongens, even opschieten.
Voor de rest ben ik erg blij dat ik bij Tiny ben, want die kan me een heleboel uitleggen, ook in het Nederlands, ook omdat ze zelf ook een keer voor de eerste keer hier is geweest.
Ohja, en vandaag zijn we naar het MRC geweest, Medical Resourch Council, voor m'n vrijwilligerswerk want SOS kinderdorpen wordt helaas niks :( En MRC gaat kijken of ze een goede supervisor kunnen vinden en dan nemen ze nog contact op. Dus ja, dat komt wel goed.
Al met al, erg wennen maar oh wat heerlijk! Ik geniet van het weer en het land, de mensen zijn aardig en ik kan me voorstellen dat er mensen verliefd worden op Gambia :)
See you next time toubob!! ;)
-
23 November 2009 - 18:56
Kyra Franck:
Ik zie dat er staat dat ik in Nederland ben (met veel regenwolkjes, muaha).. Dat klopt niet helemaal. Hoe verander ik dit, help me!? Want ik heb wel m'n bestemming en m'n periode ingevuld, vreemd vreemd.
Voor de duidelijkheid, ik ben in Gambia ;) -
23 November 2009 - 19:36
Allard:
waduuuup honey(L):D
nice nice!!
heel erg nice
ik ga jou stalken op deze site(6)
dikke respect!!
you can do it girl:) -
23 November 2009 - 22:02
Alexandra Snouck H.:
Kyr!
Wat super tof joh!
Ik ga je in de gaten houden:D
xx -
23 November 2009 - 22:37
Letty:
Fantastisch! wat een indrukken. Leuk verhaal!
Keep writing toubob Kyra -
24 November 2009 - 07:46
Redmer:
Echt leuk om te lezen, en bedankt voor je sms!
Hou me op de hoogte ;) -
24 November 2009 - 08:28
Danique:
Hey kleine toubob,
Goed uitgevolgeld hoor. Je zou je bijna een attractie gaan voelen! (kan je nog geld mee verdienen!:P) Op Curacao noemden ze de blanken macamba's (zoals je wel weet) en dat kreeg ik ook een aantal keer per dag naar mijn hoofd geslingerd. Is wel even wennen ja!
Jammer zeg dat SOS kinderdorpen niet doorgaat. Maar je vindt vast gauw iets anders leuks. En in de tussentijd kan je je vermaken met in de zon zitten, onthaasten, genieten van het land, de mensen, lekker eten, lezen enzo enzo.. Klinkt als een zwaar leven!!
Om je nog even een oppepper te geven wil ik je nog even wijzen op het vreselijke contrast tussen onze dagindelingen op dit moment.. Jij in de warmte in Gambia, ik in de kou in Leeuwarden in het Provinciehuis (of all places..). Zo, geniet ervan en pas goed op jezelf:)
Veel liefs en een dikke kus van je zus -
24 November 2009 - 09:52
Romy:
Hoi Kyra,
Voor mijn opleiding moet ik de aankomende zomer 4 weekjes vrijwilligerswerk doen. Nu wil ik dit niet via een speciale organisatie regelen omdat zij vaak zoveel commissie rekenen. Heb jij ideeen voor mij? Wat heb jij precies gevonden in Gambia? -
24 November 2009 - 09:53
Romy:
Sorry helemaal mijn e-mailadres vergeten:
romy_van_gemert@hotmail.com
Ik hoor het graag van je!
Groetjes,
Romy -
25 November 2009 - 11:35
LOes Uit Curacao:
Ha die kya,
wat een heerlijk reisverhaal en hopelijk ga je het helemaal prachtig vinden. Zal niet altijden even makkelijk zijn maar wel gaaf schat ik in.
Wat ga je er nu precies doen? Loes curacao -
25 November 2009 - 19:05
Klaas En Hieke:
Lieve Kyra,
We wensen je een fijne tijd in Gambia. Leuk dat we je op de website kunnen volgen.
Groetjes,
Klaas en Hieke. -
27 November 2009 - 18:42
Stefanie:
Ha lieve Kyra,
wat een heerlijk verslag om te lezen! En waar blijven de foto's?? Wij zijn razend benieuwd! Of staan ze er al en ben ik 'dummie met computer'?
Tommie geeft je een dikke kus! Is dat mijn nicht? Ja, dat is jouw nicht. Helemaal in Afrika! Kus uit Arnhem -
28 November 2009 - 10:34
Wouter:
Surprise surprise!! Een nieuwe wereldreiziger in de familie. Great stuff, keep up the good work (and spirit!)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
