Happy newyear!
Door: Kyra
Blijf op de hoogte en volg Kyra
03 Januari 2010 | Gambia, Kotu
Gelukkig nieuwjaar allemaal! Folle lok en seine, hehe, of hoe je dat ook maar schrijft. Bedankt allemaal voor lieve smsjes, berichtjes, krabbels en reacties, ben ik echt heel blij mee!
Oud en nieuw was niet zo vreemd als kerst, maar toch wat raar omdat meestal je de hele avond binnen zit, dan naar buiten gaat voor vuurwerk met een dikke jas aan en dan snel weer naar binnen (huis, cafe, kroeg, discotheek of wattanook). Wij hebben de hele avond buiten gezeten, en! Ik had oliebollen gekocht! Of iets wat er voor door kon gaan, die verkoopt een vrouwtje vlak bij MRC elke ochtend, het zijn een soort kleine oliebolletjes, voor 1 dalasi per stuk (ongeveer... 3 cent). Maar, oud en nieuw niet compleet zonder oliebollen mét poedersuiker, en daar was Ank de redder in nood want die had poedersuiker uit Nederland meegenomen (Ank is aangesloten bij de stichting Bocaloho, die veel doet voor ziekenhuizen en scholen in Gambia. Ze is woensdag aangekomen en verblijft in de studio, een ruimte naast het huis. En met oud en nieuw was ze dus bij ons). Dus compleet met wijntje, oliebollen mét poedersuiker en vuurwerk in de verte hebben we elkaar om 12 uur gelukkig nieuwjaar gewenst. Daarna ben ik met Basa uit gegaan, we zouden naar Senegambia voor het vuurwerk maar het duurde zo lang om daar te komen dat we besloten maar gelijk naar de club te gaan. Een nieuwe club, Duplex, waar ze een anti-petjes-beleid hebben. Haha, zou je wel Nikes mogen dragen?
Anyway, leuk gehad, niet al te laat thuis want de volgende dag was ik bij Marie (van MRC) uitgenodigd om bij haar thuis te komen. En ik dacht dat bij haar thuis, vlak bij mij is want daar gaat ze altijd uit MRC naartoe. Maar neehoor, thuis is ongeveer anderhalf uur reizen! Dus een heel avontuur, weer een dorpje in de rimboe, huizen met daken van palmbladen, overal kippen, honden en varkens. Ja, varkens! En nee, moslims eten inderdaad geen varkensvlees, daarom was ik verrast om varkens te zien. Maar ik had er geen rekening mee gehouden dat Marie christelijk is, en christenen mogen natuurlijk wel varkensvlees eten.
Bij haar thuis heel hartelijk ontvangen door haar 'twee moeders', haar broers en zussen, neefjes, nichtjes, het hele dorp eigenlijk ;) ze waren echt ontzettend lief en zo vriendelijk en ik voelde me heel welkom! En toen ik weg ging, kreeg ik een tas vol eten mee, groundnuts (pinda's), sinaasappels, meatpies (pastechi's) enz. Want. Ik ging alleen terug. Jaja, Kyrtje in een hobbelbusje door de rimboe. Serieus, als iemand er een foto van had gemaakt zag het er vast erg komisch uit. En alles ging goed, ik voelde me echt heel dapper en stoer dat ik dat maar eventjes in m'n eentje deed... tot dat het tweede busje waar ik in reed motorpech kreeg. Tja. Kan gebeuren, beter gezegd: gebeurt heel vaak in Gambia. Maarja, daar zit je dan wel in je eentje in een busje in de rimboe (nouja, ik was al uit de échte rimboe..). Maar ik raakte aan de praat met twee jongens (die ik rustig verteld heb dat ik getrouwd ben (wat geloofwaardit is omdat ik een gouden ring draag) omdat we dan gezellig kunnen praten zonder dat ze ook maar enige verwachtingen hebben) en het was echt gezellig en voor ik het wist was de motorpech verholpen en konden we weer verder.
En toen kwam ik thuis en moest ik eigenlijk gelijk weer weg, want ik zou met Basa naar Banjul, de hoofdstad van Gambia, om naar het hunting te kijken. Hunting is een traditie die ik nog niet helemaal begrijp (en die Basa niet kan/wil uitleggen) maar het is in ieder geval heel interessant om te zien, helaas mocht ik in Banjul geen foto's maken maar achter huis kwam ook een groepje langs en daar heb ik wel foto's van gemaakt. Het komt er op neer dat er iemand verkleed is als dier, met heel veel toeters en bellen (bij wijze van) en er een groep dansers, zangers, muzikanten, trommelaars enz bij is, die heel veel geluid maken en dansen en zingen en zo geld ophalen. Er zijn de hele week tussen kerst en oud en nieuw groepen die zo door het dorp heen gaan, en op nieuwjaasdag is er dus een groot feest in Banjul. Echt groot feest, veel mensen (echt veel, iets te veel vooral omdat ik echt heel moe was) en veel muziek, gezellig. Al met al dus weer een hele ervaring.
De rest van het weekend heb ik gebruikt om bij te komen, of nouja, zaterdag heb ik m'n kamer maar schoongemaakt want dat werd hoog tijd (al dat zand!) en vandaag lekker naar het strand geweest! Ik begin zowaar bruin te worden! (werd ook wel tijd...)
Komende week geen feestjes, spannende dingen, gewoon eigenlijk heel normaal. Eigenlijk ook wel fijn :)
Liefs
Oud en nieuw was niet zo vreemd als kerst, maar toch wat raar omdat meestal je de hele avond binnen zit, dan naar buiten gaat voor vuurwerk met een dikke jas aan en dan snel weer naar binnen (huis, cafe, kroeg, discotheek of wattanook). Wij hebben de hele avond buiten gezeten, en! Ik had oliebollen gekocht! Of iets wat er voor door kon gaan, die verkoopt een vrouwtje vlak bij MRC elke ochtend, het zijn een soort kleine oliebolletjes, voor 1 dalasi per stuk (ongeveer... 3 cent). Maar, oud en nieuw niet compleet zonder oliebollen mét poedersuiker, en daar was Ank de redder in nood want die had poedersuiker uit Nederland meegenomen (Ank is aangesloten bij de stichting Bocaloho, die veel doet voor ziekenhuizen en scholen in Gambia. Ze is woensdag aangekomen en verblijft in de studio, een ruimte naast het huis. En met oud en nieuw was ze dus bij ons). Dus compleet met wijntje, oliebollen mét poedersuiker en vuurwerk in de verte hebben we elkaar om 12 uur gelukkig nieuwjaar gewenst. Daarna ben ik met Basa uit gegaan, we zouden naar Senegambia voor het vuurwerk maar het duurde zo lang om daar te komen dat we besloten maar gelijk naar de club te gaan. Een nieuwe club, Duplex, waar ze een anti-petjes-beleid hebben. Haha, zou je wel Nikes mogen dragen?
Anyway, leuk gehad, niet al te laat thuis want de volgende dag was ik bij Marie (van MRC) uitgenodigd om bij haar thuis te komen. En ik dacht dat bij haar thuis, vlak bij mij is want daar gaat ze altijd uit MRC naartoe. Maar neehoor, thuis is ongeveer anderhalf uur reizen! Dus een heel avontuur, weer een dorpje in de rimboe, huizen met daken van palmbladen, overal kippen, honden en varkens. Ja, varkens! En nee, moslims eten inderdaad geen varkensvlees, daarom was ik verrast om varkens te zien. Maar ik had er geen rekening mee gehouden dat Marie christelijk is, en christenen mogen natuurlijk wel varkensvlees eten.
Bij haar thuis heel hartelijk ontvangen door haar 'twee moeders', haar broers en zussen, neefjes, nichtjes, het hele dorp eigenlijk ;) ze waren echt ontzettend lief en zo vriendelijk en ik voelde me heel welkom! En toen ik weg ging, kreeg ik een tas vol eten mee, groundnuts (pinda's), sinaasappels, meatpies (pastechi's) enz. Want. Ik ging alleen terug. Jaja, Kyrtje in een hobbelbusje door de rimboe. Serieus, als iemand er een foto van had gemaakt zag het er vast erg komisch uit. En alles ging goed, ik voelde me echt heel dapper en stoer dat ik dat maar eventjes in m'n eentje deed... tot dat het tweede busje waar ik in reed motorpech kreeg. Tja. Kan gebeuren, beter gezegd: gebeurt heel vaak in Gambia. Maarja, daar zit je dan wel in je eentje in een busje in de rimboe (nouja, ik was al uit de échte rimboe..). Maar ik raakte aan de praat met twee jongens (die ik rustig verteld heb dat ik getrouwd ben (wat geloofwaardit is omdat ik een gouden ring draag) omdat we dan gezellig kunnen praten zonder dat ze ook maar enige verwachtingen hebben) en het was echt gezellig en voor ik het wist was de motorpech verholpen en konden we weer verder.
En toen kwam ik thuis en moest ik eigenlijk gelijk weer weg, want ik zou met Basa naar Banjul, de hoofdstad van Gambia, om naar het hunting te kijken. Hunting is een traditie die ik nog niet helemaal begrijp (en die Basa niet kan/wil uitleggen) maar het is in ieder geval heel interessant om te zien, helaas mocht ik in Banjul geen foto's maken maar achter huis kwam ook een groepje langs en daar heb ik wel foto's van gemaakt. Het komt er op neer dat er iemand verkleed is als dier, met heel veel toeters en bellen (bij wijze van) en er een groep dansers, zangers, muzikanten, trommelaars enz bij is, die heel veel geluid maken en dansen en zingen en zo geld ophalen. Er zijn de hele week tussen kerst en oud en nieuw groepen die zo door het dorp heen gaan, en op nieuwjaasdag is er dus een groot feest in Banjul. Echt groot feest, veel mensen (echt veel, iets te veel vooral omdat ik echt heel moe was) en veel muziek, gezellig. Al met al dus weer een hele ervaring.
De rest van het weekend heb ik gebruikt om bij te komen, of nouja, zaterdag heb ik m'n kamer maar schoongemaakt want dat werd hoog tijd (al dat zand!) en vandaag lekker naar het strand geweest! Ik begin zowaar bruin te worden! (werd ook wel tijd...)
Komende week geen feestjes, spannende dingen, gewoon eigenlijk heel normaal. Eigenlijk ook wel fijn :)
Liefs
-
03 Januari 2010 - 19:36
DeMiep:
Kyyrr
Je mailtje is echt te grappig. Ik heb de mijne nog eens doorgelezen. Wat een monster acties.
HAHAHA.
Ik mis je & veel liefs. -
03 Januari 2010 - 21:44
Jvdwoudeleen:
wat weer prachtige ervaringen.om over na te denken eens in de sneeuw.hier was veel vuurwerk, alleen gehoord in de slaapk.laat je niet te veel verbranden. Liefs, Oma -
03 Januari 2010 - 22:05
Rixte:
Gelukkig Nieuwjaar Kyra! Leuk om je verhalen te lezen! We houden je hier ook in de gaten ;) Geniet ervan daar! Liefs Rixte. -
04 Januari 2010 - 09:08
Danique:
Dag feestbeest!
Wat een ervaringen, ik zie je al zitten in zo'n hobbelbusje in de rimboe:) Hehe, yoy go girl!
Lief dat je smste met oud en nieuw! Jouw jaar begint nu wel heel spectaculair daar in Gambia, dat belooft vast veel goeds voor 2010. Heel veel plezier en slim trucje van die ring.. Tsja, ik kan ze nu geen knal verkopen als ze je lastigvallen (of ze een vriendelijke boodschap bezorgen via hyve's;-)..
Kusjes -
06 Januari 2010 - 12:16
Lilian :
Hej Mopje,
We worden ondertussen wel erg nieuwsgierig naar de foto's! Wie weet gaat het lukken en anders bij thuiskomst.
Vanaf nu 'back to basic' dus je bent weer gewoon aan het werk, toch?
We mailen gauw.
Dikke kus uit de wondere witte wereld van Friesland.
Mam.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
