The first week
Door: Kyra
Blijf op de hoogte en volg Kyra
18 December 2009 | Gambia, Kotu
Of nouja, eigenlijk is het de eerste maand en niet de eerste week want ja, ik zit hier al bijna een maand! De tijd gaat zo snel en tegelijk heb ik 't gevoel alsof ik hier al jaaaren ben. Ik ben over de eerste cultuurshock heen en heb alleen nog heel af en toe een naschokje. Ik heb inmiddels bedacht dat ik getrouwd ben, en gelukkig heb ik een hele mooie gouden ring om m'n vinger dus dat verhaal is aardig geloofwaardig. Mag ik je telefoonnummer? Nee ik ben getrouwd, doei.
De eerste week bij MRC! Nou moet ik eerlijk zeggen dat ik niet eens de hele week heb gewerkt want tja.. ik werd ziek. Ik kreeg de diarree die vele buitenlanders krijgen en waarvan ik hoopte dat ik die niet meer zou krijgen. Maar beter laat dan nooit, ahum. In de nacht van dinsdag op woensdag werd ik wakker en ik ben eigenlijk de hele nacht bezig geweest met op en neer naar de wc rennen. Ja, erg smakelijk. Dus maar even een dagje niet naar MRC. Eigenlijk ging het vrij snel beter, zolang ik niks at kwam er ook niks uit. Dus maar loperamide slikken, thanks pappie. 's Avonds wat bouillion eten, een nacht goed slapen maar toch de volgende dag nog een dagje thuis en nu ben ik er weer helemaal. Het helpt ook dat op vrijdag Gambianen maar een halve werkdag hebben, echt geniaal, om 12 uur heeft gewoon iedereen weekend (of had ik dat al verteld? Vast, zoiets geniaals moet verteld worden)
Anyway, ik was aan het vertellen over MRC. Mijn supervisor was er tot gister nog niet (en gister was ik er niet), dus die heb ik vandaag gesproken maar eigenlijk heb ik die helemaal niet nodig. Het enige echt nuttige wat hij voor mij doet is een internetaccount aanmaken zodat ik bij MRC op internet kan, jeej! Want nee, thuis is het internet nog steeds niet gemaakt.
Ik heb een heleboel nieuwe mensen ontmoet en vrienden gemaakt. Dinsdag drie Engelse studenten, waarmee ik ben gaan lunchen en morgen gaan we met z'n vieren naar Cape point voor een dagje, helaas gaan ze maandag alweer terug :( Maar wel erg leuk! Verder heb ik een aantal lessen gevolgd met de studenten van Health Care Assistance, oftewel verpleegkunde, en daar ook een aantal vrienden gemaakt. Toen ik ziek was werd ik gelijk gebeld en gesmst en gemist.
Mijn dagen op MRC zijn eigenlijk altijd verschillend, wat leuk is maar ik moet aan elke dag een eigen invulling geven. Ik heb een rooster die de medical electives ook hebben, maar aangezen ik nog geen geneeskunde studeer is dat soms wat lastig. Dus ik ga soms mee op de ronde over de afdelingen, soms ben ik bij OPD (outpatients, zegmaar spreekuur voor patienten buiten MRC), soms bij de Gate Clinic (waar een senior nurse bekijkt of het nodig is dat een patient naar OPD gaat om door een dokter gezien te worden of dat hij/zij het zelf af kan handelen) of ik ben bij de studenten van health care. Die altijd blij zijn me te zien, zo leuk! Alles is in het Engels/Wolof/Mandinka, en hoewel de artsen voor mij vertalen als ze in de plaatselijke taal spreken, wil ik heel graag Wolof leren want dat spreken de meeste mensen hier.
Ik leer veel bij MRC, de artsen en verplegers leggen veel aan me uit en betrekken me er heel erg bij als ze een patient zien. Maar alles is in het Engels en daar moet ik aan wennen, hoe moest ik nou weten wat een slokdarm in het Engels is? Verder leer ik dat het hier extra belangrijk is om de patient te observeren, 1. omdat ze hier weinig middelen hebben om op alle mogelijke ziektes te testen dus je moet zo veel mogelijk uit je observaties halen en 2. omdat patienten zelf weinig kunnen uitleggen over hun ziekte, ze vertellen niet duidelijk over de klachten en weten al helemaaal niet wannner die begonnen zijn. 2 weken? ja, zou kunnen, maar kan ook 2 maanden zijn. Tja, of twee dagen?? En waar doet het pijn? Ja hier, in m'n buik. gewoon, ik heb buikpijn, genees me. Niks slechts trouwens over de Gambianen, Nederlanders hebben allemaal internet dus voordat ze naar de dokter gaan zoeken ze uitgebreid hun symptomen en mogelijke diagnoses. Dus als ze bij de dokter zitten, is het dokter, ik heb dit dit en dit, voor zo lang en op deze manier. Duidelijk, kort, efficient.
Efficientie. Ook een woord waar ze hier nog nooit van gehoord hebben. Zonder in detail te treden (want daar heb ik geen tijd voor): neem het maar van mij aan dat een beetje organisatie af en toe geen kwaad kan hier. Natuurlijk moet je de cultuur niet veroordelen en al helemaal niet proberen te veranderen en natuurlijk, ik begin van het Gambiaanse cultuurtje te houden, maar af en toe mag het wel even iets logischer. Maar goed, wat voor mij logisch is, is hier natuurlijk weer onlogisch.
Goed, internettijd is kostbaar dus voorlopig genoeg geblogd, als ik voor de tijd niet meer internet: fijne kerst allemaal!
Liefs
De eerste week bij MRC! Nou moet ik eerlijk zeggen dat ik niet eens de hele week heb gewerkt want tja.. ik werd ziek. Ik kreeg de diarree die vele buitenlanders krijgen en waarvan ik hoopte dat ik die niet meer zou krijgen. Maar beter laat dan nooit, ahum. In de nacht van dinsdag op woensdag werd ik wakker en ik ben eigenlijk de hele nacht bezig geweest met op en neer naar de wc rennen. Ja, erg smakelijk. Dus maar even een dagje niet naar MRC. Eigenlijk ging het vrij snel beter, zolang ik niks at kwam er ook niks uit. Dus maar loperamide slikken, thanks pappie. 's Avonds wat bouillion eten, een nacht goed slapen maar toch de volgende dag nog een dagje thuis en nu ben ik er weer helemaal. Het helpt ook dat op vrijdag Gambianen maar een halve werkdag hebben, echt geniaal, om 12 uur heeft gewoon iedereen weekend (of had ik dat al verteld? Vast, zoiets geniaals moet verteld worden)
Anyway, ik was aan het vertellen over MRC. Mijn supervisor was er tot gister nog niet (en gister was ik er niet), dus die heb ik vandaag gesproken maar eigenlijk heb ik die helemaal niet nodig. Het enige echt nuttige wat hij voor mij doet is een internetaccount aanmaken zodat ik bij MRC op internet kan, jeej! Want nee, thuis is het internet nog steeds niet gemaakt.
Ik heb een heleboel nieuwe mensen ontmoet en vrienden gemaakt. Dinsdag drie Engelse studenten, waarmee ik ben gaan lunchen en morgen gaan we met z'n vieren naar Cape point voor een dagje, helaas gaan ze maandag alweer terug :( Maar wel erg leuk! Verder heb ik een aantal lessen gevolgd met de studenten van Health Care Assistance, oftewel verpleegkunde, en daar ook een aantal vrienden gemaakt. Toen ik ziek was werd ik gelijk gebeld en gesmst en gemist.
Mijn dagen op MRC zijn eigenlijk altijd verschillend, wat leuk is maar ik moet aan elke dag een eigen invulling geven. Ik heb een rooster die de medical electives ook hebben, maar aangezen ik nog geen geneeskunde studeer is dat soms wat lastig. Dus ik ga soms mee op de ronde over de afdelingen, soms ben ik bij OPD (outpatients, zegmaar spreekuur voor patienten buiten MRC), soms bij de Gate Clinic (waar een senior nurse bekijkt of het nodig is dat een patient naar OPD gaat om door een dokter gezien te worden of dat hij/zij het zelf af kan handelen) of ik ben bij de studenten van health care. Die altijd blij zijn me te zien, zo leuk! Alles is in het Engels/Wolof/Mandinka, en hoewel de artsen voor mij vertalen als ze in de plaatselijke taal spreken, wil ik heel graag Wolof leren want dat spreken de meeste mensen hier.
Ik leer veel bij MRC, de artsen en verplegers leggen veel aan me uit en betrekken me er heel erg bij als ze een patient zien. Maar alles is in het Engels en daar moet ik aan wennen, hoe moest ik nou weten wat een slokdarm in het Engels is? Verder leer ik dat het hier extra belangrijk is om de patient te observeren, 1. omdat ze hier weinig middelen hebben om op alle mogelijke ziektes te testen dus je moet zo veel mogelijk uit je observaties halen en 2. omdat patienten zelf weinig kunnen uitleggen over hun ziekte, ze vertellen niet duidelijk over de klachten en weten al helemaaal niet wannner die begonnen zijn. 2 weken? ja, zou kunnen, maar kan ook 2 maanden zijn. Tja, of twee dagen?? En waar doet het pijn? Ja hier, in m'n buik. gewoon, ik heb buikpijn, genees me. Niks slechts trouwens over de Gambianen, Nederlanders hebben allemaal internet dus voordat ze naar de dokter gaan zoeken ze uitgebreid hun symptomen en mogelijke diagnoses. Dus als ze bij de dokter zitten, is het dokter, ik heb dit dit en dit, voor zo lang en op deze manier. Duidelijk, kort, efficient.
Efficientie. Ook een woord waar ze hier nog nooit van gehoord hebben. Zonder in detail te treden (want daar heb ik geen tijd voor): neem het maar van mij aan dat een beetje organisatie af en toe geen kwaad kan hier. Natuurlijk moet je de cultuur niet veroordelen en al helemaal niet proberen te veranderen en natuurlijk, ik begin van het Gambiaanse cultuurtje te houden, maar af en toe mag het wel even iets logischer. Maar goed, wat voor mij logisch is, is hier natuurlijk weer onlogisch.
Goed, internettijd is kostbaar dus voorlopig genoeg geblogd, als ik voor de tijd niet meer internet: fijne kerst allemaal!
Liefs
-
18 December 2009 - 20:45
Jvdwoudeleen:
Hi Kiertje, wat een fijn verslag, efficientie kent men hier ook niet. pa en ma in cm.sneeuw nr Zweden....hier 28gr.. goede kerst ,goed 2010. Liefs van Oma -
20 December 2009 - 20:59
Almer:
Jij ook een goede kerst Kyra! Klinkt leuk, zo'n poosje Gambia. Succes daar! -
20 December 2009 - 22:08
Joost:
Dag Kyra, fijn dat je het zo naar je zin hebt. Het zal vast ook een bijzondere Kerstervaring voor je worden. Heel goede dagen en liefs vanuit Deventer, J M T en L. -
20 December 2009 - 22:25
Sij:
Kyra,
tsjane me saki o darre di wolla damne,
dit is Wolof om je een Goede Kerst een een geweldig Nieuw Jaar toe te wensen !! -
24 December 2009 - 22:35
Henk Aartsma:
Hallo Kyra
Mooie reisverslagen
Wens jou in het verre Gambia een fijne kerst en een gezond 2010 toe.
vr. groet
Henk -
26 December 2009 - 12:28
Monique:
Hoi Kyra,
Geweldig dat je in Gambia zit, heel erg veel ervaringen op te doen.
Wij zijn net terug uit Indonesie en daar hebben ze een heel herkenbare term voor het tropische tempo dat daar ook heerst:" langsaam-langsaam"!!
Fijne Oud en Nieuw en veel liefs,
Monique en Steven -
27 December 2009 - 15:20
Lilian :
Hi Lieverd,
Verder van elkaar af, zoals in de afgelopen week, hebben we nog niet gezeten! Gelukkig was er de SMS!!
We zijn net terug in Dokkum, hebben Danique eerst afgezet in Groningen. Er lag errug veel sneeuw in Zweden, lekker fris (-18 soms) en heel bijzonder om daar met kerst te zijn.
We mailen gauw, ga door met je blog,we genieten!
Tot gauw, tot mails!
Dikke kus,
Mam en de rest van de fam. -
27 December 2009 - 22:12
Theo:
Prachtig verhaal, Kyra. Ook in Nederland is het observeren van een patiënt erg belangrijk, dus dat is niet veel anders. Natuurlijk zijn de mensen en dus ook de ziektes veel anders. En wat betreft efficiëntie ? Soms is de weg naar het doel minstens zo belangrijk als het doel zelf..
Kusje pappa
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
