Gedichtje
Door: Kyra
Blijf op de hoogte en volg Kyra
04 Maart 2010 | Gambia, Kotu
Ik ben weer terug in Kotu, bij mijn vertrouwde tweede familie en het vertrouwde MRC, ben zondag toch nog naar het strand geweest, heerlijk. Ik vind het fijn om weer terug te zijn, werd heel hartelijk ontvangen (ook door een patientje die al weken op de kinderafdeling ligt en die mijn grote vriend is. Hij had in de week dat ik weg was aan de studenten gevraagd 'toubob muso lee?' - waar is mijn toubob vrouw?) en geniet helemaal... En toch ga waarschijnlijk volgende week woensdag weer de rimboe in. Weer dat hele eind rijden, want we gaan naar Keneba én weer naar Basse. Niet weer naar de hotelkamer, we gaan nu als fieldworkers de communities in. Dus niet weer een luxe jungle... Maar nu voor maar vier dagen.
Vorige week in het luxe Basse heb ik een gedichtje geschreven, en na lang wikken en wegen heb ik besloten dat ik het toch met mijn trouwe lezers wil delen. So here it is:
Onzichtbare wereld
De ogen van een kind
stralend en toch vol verdriet
levend in het hier en nu
gelukkig, voor de toekomst blind.
De glimlach van een kind
zegt meer dan duizend woorden,
Alle armoede en zorgen lijken
vergeten. Het leven lacht je toe.
Achter de lach van dit kind
schuilt de echte wereld
waar het kind geen kind meer is
onschuldig, door het leven getekend.
De handen van een kind
vuil, ruw van 't harde werken,
Ze pakken je vast en nemen je mee
naar hun thuis, hun leven.
Voor de wereld die je ziet
zou je het liefst je ogen sluiten.
Soms maken kinderen gewoon heel veel indruk op je, zoveel dat het niet te beschrijven is. Gelukkig zijn er ook succesverhalen: voordat ik naar Basse ging was er een meisje dat er heel slecht aan toe was, had een bepaalde hartaandoening (VSD) en dat zag er heel slecht uit. Ze moet geopereerd worden, maar 1. dat kan niet in Gambia, 2. daar is geen geld voor. Nou staat ze op een wachtlijst om naar Engeland te gaan voor een operatie, maar het zag er naar uit dat het te laat zou zijn. Toen ik maandag weer op de ward kwam, was zij de eerste bij wie ik ging kijken en het was zo mooi, ze was bij bewustzijn, zat zelfs recht op en was aan het eten! Dus gister is ze ontslagen, nog steeds in afwachting van de operatie maar voorlopig veilig. Dus dan ben ik ook weer gelukkig :)
Liefs
PS. Letty, die afgetrainde lijven komen inderdaad niet van de sportschool, maar van veel trainen in de buitenlucht - harlopen, sit-ups en opdrukken, het liefst op het strand als Kyra lui ligt te lezen en te zonnen...
PPS. hopelijk het weekend foto's van Basse!
Vorige week in het luxe Basse heb ik een gedichtje geschreven, en na lang wikken en wegen heb ik besloten dat ik het toch met mijn trouwe lezers wil delen. So here it is:
Onzichtbare wereld
De ogen van een kind
stralend en toch vol verdriet
levend in het hier en nu
gelukkig, voor de toekomst blind.
De glimlach van een kind
zegt meer dan duizend woorden,
Alle armoede en zorgen lijken
vergeten. Het leven lacht je toe.
Achter de lach van dit kind
schuilt de echte wereld
waar het kind geen kind meer is
onschuldig, door het leven getekend.
De handen van een kind
vuil, ruw van 't harde werken,
Ze pakken je vast en nemen je mee
naar hun thuis, hun leven.
Voor de wereld die je ziet
zou je het liefst je ogen sluiten.
Soms maken kinderen gewoon heel veel indruk op je, zoveel dat het niet te beschrijven is. Gelukkig zijn er ook succesverhalen: voordat ik naar Basse ging was er een meisje dat er heel slecht aan toe was, had een bepaalde hartaandoening (VSD) en dat zag er heel slecht uit. Ze moet geopereerd worden, maar 1. dat kan niet in Gambia, 2. daar is geen geld voor. Nou staat ze op een wachtlijst om naar Engeland te gaan voor een operatie, maar het zag er naar uit dat het te laat zou zijn. Toen ik maandag weer op de ward kwam, was zij de eerste bij wie ik ging kijken en het was zo mooi, ze was bij bewustzijn, zat zelfs recht op en was aan het eten! Dus gister is ze ontslagen, nog steeds in afwachting van de operatie maar voorlopig veilig. Dus dan ben ik ook weer gelukkig :)
Liefs
PS. Letty, die afgetrainde lijven komen inderdaad niet van de sportschool, maar van veel trainen in de buitenlucht - harlopen, sit-ups en opdrukken, het liefst op het strand als Kyra lui ligt te lezen en te zonnen...
PPS. hopelijk het weekend foto's van Basse!
-
04 Maart 2010 - 14:38
Durk:
Wauw :D:-o, erg mooi geschreven! Het is wel tekenend hoe het lot van die kinderen jou aantrekt...! -
06 Maart 2010 - 15:11
Lilian :
Hej lieve Kier,
Ik vind je gedichtje prachtig maar dat had ik je al verteld! Bij deze nog een keer.
Zet hem op en tot gauw mails,
Kus,
Mam -
06 Maart 2010 - 21:47
De Klopjes:
Hey Kyra, wat een mooi gedicht! Nu een gedicht van ons:
Casper wil graag iets om op te bijten,
dus neem mee een aantal geiten.
Martijn wil liever tofu,
Misschien wel uit de rimboe.
Voor ma misschien iets medisch,
dus voor haar een goed advies.
voor pa nog een kleine gunst,
dus doe maar wat Afrikaanse kunst.
We zitten hier met je ouders, en die vertelde over je website.
We hebben ook de foto's bekeken, en Martijn (onze vegatarier) vond ze ook erg leuk, vooral die met die kip :D
Groeten van ons allemaal,
De Klopjes -
07 Maart 2010 - 00:07
Letty:
Wat een prachtig gedicht!
A day at the beach (achter je book lezend??) op het strand toch erg verfrissend, in die hitte?? Mmmmmm!
Groetnis ut Dockum -
07 Maart 2010 - 19:26
DeMiep:
Mooi geschreven schat!
Tot over 45 daagjes!
Ik kan niet wachten.
Liefs -
08 Maart 2010 - 17:27
Je Grote Kleine Bro:
you go sissie(L)
we denken iedere dag aan je:)
je schrijft echt nice:)
missen je wel hier
shiiit
je mag morgen ook wel weer terug(a)
nee maar heel veel plezier nog daar he =]
houd vol
hihi
daaaaaaag zusje(L)(L)(L)(L)(L)(L)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
